تأثیر مصرف تک‌دوز داروی سیلدینافیل بر حرکت اسپرم‌ها در مردان نابارور دچار الیگوآستنواسپرمی

زمینه و هدف:ناباروری یک مشکل شایع همراه با بار اقتصادی، اجتماعی و روانی است. تقاضا برای بچه­دار شدن علی­رغم ثابت ماندن میزان ناباروری افزایش یافته است.هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر کوتاه­مدت تک­دوز سیلدینافیل بر پارامترهای اسپرموگرام در مردان نابارور دچار الیگوآستنو اسپرمی(Oligoasthenospermia) بود. روش بررسی:دوازده بیمار نابارور دچار الیگوآستنواسپرمیای مراجعه­کننده به کلینیک اورولوژی و مراکز ناباروری به این مطالعه وارد شدند.50 میلی­گرم سیلدینافیل برای همۀ بیماران تجویز شد و سپس 1 ساعت بعد از آن­ها نمونۀ مایع منی گرفته شد.تغییرات اسپرموگرام پس از تجویز سیلدینافیل در مقایسه با مقادیر پایه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته­ها:حرکت پیشرونده­ی اسپرم­ها 1 ساعت پس از تجویز 50 میلی­گرم سیلدینافیل بهبود داشت (میانگین 7/32 درصد درمقابل 2/28 درصد). تغییر معناداری در مورفولوژی اسپرم­ها، حرکت کلی اسپرم­ها، حرکت سریعاً پیش­روندۀ اسپرم­ها،حجم مایع منی و غلظت اسپرم­ها پس از تجویز سیلدینافیل مشاهده نشد. نتیجه­گیری:نتایج مطالعۀ ما از این فرضیه حمایت می­کند که مصرف تک­دوز 50 میلی­گرم سیلدینافیل در مردان نابارور دچارالیگوآستنواسپرمیا می­تواند سبب بهبود حرکت اسپرم­ها گردد.